
Tijdens mijn pubertijd, vanaf 1981 vermoed ik, ontwikkel ik een op zijn zachtst gezegd flink ochtendhumeur. Mijn ma moet wel een keer of twintig beneden aan de trap staan roepen voor er ook maar enigszins beweging in mijn frĂŞle lichaam komt. Dik tegen mijn zin slof ik van de zolderkamer naar beneden en zet mij met kleine oogjes aan de ontbijttafel.
In plaats van glimlachend goeiemorgen te zeggen grom ik vanuit de kelder van mijn klankkast een of andere ‘grrmblrrr’, waarschijnlijk zonder mijn stembanden te gebruiken. De eerste slokken koffie doen ook niet echt hun werk om van mijn Mr. Hyde een Dr. Jekyll te maken. Grommend als een getormenteerd individu onderga ik lijdzaam de rest van het ontbijt en ga met een door ma klaargemaakte brooddoos naar school.
Als mijn geheugen mij niet in de steek laat is de rest van mijn adolescentie niet veel beter. Ik sta elke keer op alsof ik maar net in slaap ben gevallen, 13 minuten heb geslapen en ben ik vooral beducht op allerlei commentaar of kritiek die mijn omgeving ongetwijfeld naar mijn hoofd gaat slingeren. Gewapend met vooraf of ter plaatse gefabriceerde gevatte antwoorden zorg ik ervoor dat de rest van de dag niet helemaal om zeep geraakt.
Ook tijdens mijn volwassen leven ga ik ’s ochtends door om mijn omgeving soms knettergek te maken. Af en toe lukt het me echter wel om de vrolijke Frans uit te hangen. Vooral als de kinderen nog klein en onbevangen zijn krijg ik het klaar om ze aan te kleden, te laten ontbijten en op tijd naar school te krijgen. Jammer genoeg vind ik die aan/ uit knop niet elke keer…
Ondertussen ben ik vijftig geworden en heb ik nog steeds niet door waarom ik niet volledig uitgeslapen kan ontwaken met een glimlach van oor tot oor, meefluitend met de merels, koolmeesjes vinken of ander vrolijk gevogelte. Daarom sta ik het liefst alleen op, om in de stilte van het ochtendgloren mijn overijverige denken tot rust te brengen. Dit heeft wel tot gevolg dat als ik eenzaam op mijn eigen ritme wakker kan worden ik er meestal in slaag om de rest van de dag tot een goed einde te brengen.
