Even voor alle duidelijkheid: ik ben geen psycholoog, zielendokter noch therapeut. Ik heb geen waarheden in pacht maar pen enkel mijn persoonlijke belevenissen neer als ervaringsdeskundige. Vanuit mijn standpunt, mijn emotie, mijn levensvisie. Het is vooral geen handleiding hoe je bepaalde problemen dient aan te pakken.
Begin december 2018 neem ik de beslissing om niet langer mee te lopen in mijn deels zelf gecreëerde negativiteit. Jarenlang liep ik voorovergebogen met mijn blik op de grond gericht vooral om mezelf niet te bekijken in de spiegel maar ook om niet geconfronteerd te worden met anderen. Heel die tijd van mentale diepgang wist ik wel dat ik er zelf moest voor zorgen dat het verbeteren moest. Alleen vond ik die spreekwoordelijke knop niet om om te draaien. Pas toen ik mezelf de eerste keer sinds lang weer zag vond ik dat het genoeg was geweest.
Pas dan kon ik mezelf met milde aandacht aanvaarden zoals ik ben. Een man met hoogtes en laagtes. Die toppen zijn een stuk hoger dan bij de meeste mensen. Ook de dalen zijn donkerder dan bij de doorsnee mens en hebben er voor gezorgd dat ik het leven een hele tijd helemaal niet meer zag zitten. Het geloof in jezelf is quasi volledig verdwenen, je eigenwaarde zakt diep onder nul. Het zicht op verbetering is uitzichtloos.
Toch heb ik mezelf terug opgericht, mijn schouders achteruit en mijn hoofd rechtop om mezelf en anderen te kunnen, durven aankijken. Het is niet het einde van de wereld als ik een mindere dag, week of maand heb. Alleen heb ik geen zin meer in de psychische pijn die ik zes jaar heb meegezeuld als een ondraaglijke last. Een verleden blijven torsen helpt je alleszins geen centimeter vooruit als je maar blijft malen in je hoofd hoe je het wel had moeten aanpakken. De verleden tijd is weg en daar kan je nú niets meer aan veranderen.
Dankzij die hele duister periode van psychisch lijden ben ik wie ik ben en heb ik een paar heel belangrijkere, waardevolle lessen geleerd. Leven met constante mentale pijn is hard, ondraaglijk bijna dus dat probeer ik te voorkomen. Ik meen te weten wat ik wil en wat ik er voor moeten doen en laten. Een van mijn dagelijkse mantra’s is: ‘het was ok vandaag, ook al was het niet ok!’
inkY_buddhA 